Johannes 13:1-15
Ze zijn een vaste groep: twaalf mannen die Jezus gevolgd zijn.
Ze hebben alles achter zich gelaten om met hem mee te gaan. Ze hebben wonderen gezien en mooie verhalen gehoord. Ze hebben meegemaakt hoe mensen gelukkig werden. Ze horen bij elkaar en ze horen bij Jezus.
Hoewel…
De laatste tijd verandert er iets bij Judas lskariot. Is hij nog wel een vriend van Jezus? Het is net of er iets in hem gekropen is. Een kleine valse stem, die zegt: ’Dit moet stoppen. En jij moet daarvoor zorgen.’
Terwijl Judas nadenkt over die kleine valse stem, staat Jezus plotseling op. Hij slaat een linnen doek om en giet water in een waskom. Daarmee hurkt hij neer bij de voeten van zijn leerlingen. Hij begint ze te wassen: voet voor
voet, leerling voor leerling.
Petrus is ook een leerling van Jezus. Als Jezus zijn voeten wil wassen, roept
Petrus: ‘O nee hoor, dat gaat niet gebeuren! Dat hoort toch niet. U bent toch
niet mijn slaaf!’
‘Zo laat ik zien dat je bij me hoort,’ zegt Jezus.
’Echt!?’ roept Petrus. ‘O, maar was dan ook meteen mijn handen en hoofd. Want ik wil van top tot teen bij jou horen!’
Jezus lacht. ’lk hoef alleen jullie voeten te wassen,’ zegt hij. ’Verder zijn jullie al schoon. jullie handen zijn schoon, want jullie gebruiken ze om goede dingen te doen. En jullie hoofd is schoon, want jullie denken goede dingen.’ Even kijkt Jezus naar Judas. ‘Maar niet allemaal,’ zegt hij zacht.
Even later gaat Jezus weer zitten. Hij kijkt de kring rond en zegt: ‘Wat ik
gedaan heb, moeten jullie ook doen. Was elkaars voeten, help elkaar waar je kunt. Dan lijk je op mij.’
Laat het maar zien!
Leg een grote handdoek op tafel en zet er een kom water op. Was de handen van degene die naast je zit. Kijk diegene aan en zeg hardop: ‘Zo laat ik zien dat wij bij elkaar horen.’
Je kunt natuurlijk ook elkaars voeten wassen. Dat is meer in lijn met het verhaal. Maar dat leidt misschien ook juist af van het verhaal, omdat het kietelt of het water te koud is. Daarom is het voor deze keer beter om elkaars handen te wassen.