Het is Sabbat en Jezus is nog net voordat de Sabbat gisteravond begon begraven door Jozef van Arimatea en Nicodemus. Hoe zullen zijn discipelen en de andere volgelingen zich gevoeld hebben? Herinneren ze zich zijn woorden. Hebben ze begrepen wat er allemaal gebeurd is en waarom? Het is een stille dag, we noemen deze dag Stille zaterdag.
In lied 590 van het nieuwe liedboek staat:
Hoe slaapt Gij nu, die men zo ruw aan ’t kruishout heeft gehangen.
Starre rotsen houden U, “rots de heils” gevangen.
Hoe wonderlijk, uitzonderlijk, een Sabbat is gekomen:
eens voor al heeft Hij het juk van ons afgenomen.
Profeten en Jezus zelf hebben gezegd dat Hij na drie dagen op zou staan, maar de volgelingen voelen zich verslagen en denken niet aan deze woorden in al hun verdriet.
De profeet Jesaja heeft het in hoofdstuk 35 over de woestijn, de steppe. Maar er staat ook de steppe zal bloeien, water komt uit de rots, beken zullen stromen. Na de woestijntijd (tijd van inkeer, bezinning) komt er een ”Heilige weg” en de Heer zal bevrijden, jubelend komt men naar Sion, gejammer en verdriet zijn voorbij. Dit verwijst al naar de Messias.
Huub Oosterhuis heeft er een prachtig lied over geschreven: De steppe zal bloeien, het lied van de opstanding. Na de “woestijntijd” en de ballingschap komt de grote morgen: Wij zullen opstaan en lachen en juichen en leven. Dit lied wordt in de Paasnacht dikwijls gezongen op weg naar Paasmorgen.
Hieronder dit lied, gezongen door zijn dochter Trijntje Oosterhuis.